Και τώρα η συνέχεια...

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ: Ο Τζακ υπέκυψε στις πιέσεις τις Σύνθια και αποκάλυψε στον Τίμοθυ ότι το παιδί είναι του Τζος. Εκείνος κατάπιε ένα υαλοκαθαριστήρα και πέθανε. Στην κηδεία η Πάμελα κατηγόρησε τον Άντριεν για μεγάλο μαλάκα και χεστήκανε πατώκορφα. Η παρέμβαση του Στίβεν δεν ήταν αρκετή για να εμποδίσει την Λόρελ από το να πει στο Μπεν ότι ο Τζέησον είναι ετεροθαλής αδελφός της Σαμάνθα, τη στιγμή μάλιστα που η τελευταία πάσχει από σοβαρή μορφή καρκίνου, πράγμα που ο δρ. Γκαμπλερ δεν της έχει αποκαλύψει ακόμα, αφού ακόμα προσπαθεί να τερματίσει το Tomb Raider 12: "The Children of Peiraias".

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 534.209.598.398.240.395,45

(Στο σπίτι της Σίλβια. Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο Τζον. Φοράει το μαύρο το σχισμένο καλσόν. Την πλησιάζει, της πιάνει με αυτοπεποίθηση τον κώλο και της λέει:)
Τζον: -Λυπάμαι πολύ για χτες... Είχα φουσκώσει από τα σουτζουκάκια και δεν ήξερα τι έκανα. Αν ήξερα ότι οι γονείς σου βρίσκονταν στο διπλανό δωμάτιο δε θα έκλανα ποτέ τόσο δυνατά... Θα με συγχωρέσεις;
Σίλβια: -Αυτό που έκανες δεν ήταν σωστό. Ξέρεις με πόσο κόπο είχα αγωνιστεί να τους πείσω ότι εσύ δεν κλάνεις ούτε ρεύεσαι ποτέ, μόνο με αγαπάς και με φροντίζεις και θες να με παντρευτείς; Η κλανιά σου τους ισοπέδωσε. Και το χειρότερο είναι ότι τώρα θα με θεωρούν ψεύτρα. (Διστάζει για μια στιγμή, κοιτάζει αλλού) Καλύτερα να μη βλεπόμαστε για λίγο καιρό.
Τζον: (Αγανακτισμένος) -Για μια πορδή; Θες να χωρίσουμε για μια πορδή; Και τα τόσα όνειρα που κάναμε για τα ταξίδια στη Γαστούνη και τα μαθήματα καραμούζας από Ισπανό εκπαιδευτή; Τα ξέχασες όλα; Πώς τα σβήνεις όλα μονοκοντυλιά και δε λυγάς, κακομοιριασμένη; (το κακομοιριασμένη το λέει με τρεμάμενη φωνή)
Σίλβια: (Πέφτει με φόρα στην αγκαλιά του και κατά λάθος του πατάει τον κάλο.) -Όχι, δυστυχισμένε, δεν τα ξέχασα! Τα θυμάμαι όλα και σ' αγαπώ, σ' αγαπώ όσο τίποτα άλλο, σ' αγαπώ πιο πολύ κι απ' το "Κρέμα-Κεράσι" της Αλόμα το δίλιτρο!!! (μικρή παύση, ενώ ένα δάκρυ κυλάει στο μέτωπό της) Απλώς χρειάζομαι λίγο χρόνο για να σκεφτώ...
Τζον: -Να σκεφτείς τι; Και τι είναι αυτές οι σταγόνες στο μέτωπό σου;
Σίλβια: (Ενώ σκουπίζεται βιαστικά) -Τίποτα δεν είναι... Συγκινήθηκα λίγο, αυτό είν' όλο. (Τον κοιτάει στα μάτια ή όπου αλλού θέλει) Πρέπει να βρω τον εαυτό μου. Πρέπει να καταλάβω τι μου γένεται.
Τζον: (Την διώχνει πικραμένος από κοντά του) -I see what you mean. Θες σαν να λέμε να βρεις το νόημα της ζωής. Να καταλάβεις που πάμε κι από που ερχόμαστε. Να μάθεις πόσα απίδια βάνει ο σάκος, βρε αδερφέ.
Σίλβια: (Ανακουφισμένη) -Ναι, το κατάλαβες. Αυτό ακριβώς θέλω!
Τζον: (Εξαγριωμένος) -Ε δε μας χέζεις μεσημεριάτικα λέω γω!

(Βγαίνει έξω και βαράει πίσω του την πόρτα. Η Σίλβια τρέχει προς το παράθυρο για να του φωνάξει:)
Σίλβια: -Άμα ξαναβαρέσεις έτσι την πόρτα θα σε γ@#*& παλιο%&@*#, που να σου μαραθεί το *&#@$ και να σου πέσει, γ@#& το σπίτι σου, αλητάμπουρα!
(κάνει να απομακρυνθεί αλλά γυρίζει για να του φωνάξει:)
Σίλβια: -Ανόητε!... Ε, ανόητε..

ΤΕΛΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ