8.4.08

Μυαλό ξουράφι και γερό στομάχι!

Το λοιπό, την περασμένη βδομάδα ήμουν Ζάκυνθο, συνάντησα πολύ αγαπητά μου πρόσωπα και πέρασα πολύ ωραία. Ένα απ' αυτά τα πρόσωπα ( το οποίο δε θα κατονομάσω δημοσίως αφού δεν πήρα την άδειά του για να πω αυτή την ιστορία) μου είπε μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
"Ένα καλοκαίρι που δούλευα σερβιτόρος σε ένα εστιατόριο μια Αγγλίδα είχε παραγγείλει χταπόδι. Όταν ετοιμάστηκε του ρίχνω μια φευγαλέα ματιά και της το πάω. Το αφήνω στο τραπέζι και όπως κάνω να φύγω, την ακούω:
-Excuse me!
Πάω κοντά και διαπιστώνω ότι επάνω στο μαρούλι που είχε για γαρνιτούρα, υπήρχε μια ζωντανή κάμπια. Μου λέει:
-What is this?
Την κοιτάω με φυσικότητα και της λέω:
-This is a little octapus(!!!) Very nice!
-But... it's alive!!
-Yes. It's very fresh!!!!
Αρπάζω το πιρούνι και το μαχαίρι και κόβω την κάμπια στη μέση. Τσιμπάω τη μισή και τη βάζω στο στόμα μου. Τσιμπάω και την άλλη μισή και τη βάζω στο δικό της!!!!!!!! Εγώ βέβαια δε μάσαγα. Την είχα κάτω από τη γλώσσα μου. Εκείνη όμως τη μάσησε κανονικά και την κατάπιε!! Και μου λέει:
-Very nice!
-Very very nice της λέω!!! και φεύγω για να μη με δει που την έφτυνα..."
Φυσικά άλλο να το διαβάζεις κι άλλο να στη λέει την ιστορία το συγκεκριμένο άτομο. Κυλιόμασταν κάτω από τα γέλια όταν μας τα' λεγε...

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τζα! Εδώ είμαι και εγώ!!! Καλά ρε μισοκακόμοιρε. Η ιστορία είναι απίστευτη. Αλλά οι ετικέτες λογοτεχνία και ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ (!) που κολάνε;;;

Evangelos είπε...

Γιατί οι ετικέτες των άλλων αναρτήσεων κολλάνε;;;

Nefelli είπε...

Ίσως είμαι ο μόνος άνθρωπος στο διαδίκτυο, που γνωρίζει ακριβώς τι εννοείς.
Είμουν κι εγώ εκεί!!!!
Έχεις δίκιο... είναι από αυτές τις ιστορίες που δεν ξεχνάς.
Αγωνιστικούς χαιρετησμούς από Zante