Πολύ ψάχνατε για να με βρείτε; Τι να σας πω; Εντύπωση μου κάνει. Πάντως όλη η Ελλάδα γιορτάζει για χάρη μου σήμερα. Τι παρελάσεις κάνουνε τα στρατά, τι ο Πρόεδρος τη Δημοκρατίας με παίρνει τηλέφωνα, τι περνάνε τα αεροπλάνα από πάνω σε σχηματισμό τύπου "V" από το vagos...
Νιώθω βέβαια κι εγώ βαριά την ευθύνη. Δεν μπορεί ένα έθνος ολάκερο να σου κάνει τεμενάδες και συ να το παίζεις αδιάφορος. Γι αυτό ίσως, λέω ίσως, θα έπρεπε να γράψω ένα τραγουδάκι για την παρέλαση, για τη γιορτή, να το λένε τα παιδάκια στο σχολείο και να χαίρουνται...
Α, ναι. Και στη Νικούλα χρόνια πολλά. Έχει γενέθλια σήμερις. Να τα εκατοστήσεις μωρέ παιδάκι!!!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
Να σε χαιρόμαστε ρε βαγγο!!! Χρόνια πολλά και ότι επιθυμείς. Θα πρωτοτυπίσω και θα σου ευχηθώ μέσα από blog!!! Θα έχεις να το λεςσε όλη τη ζωή σου το ξέρω. Για τη γιορτή σου, σου αφιερώνω την παρακάτω μαντινάδα:
Την ξέχασα ρε γαμώτο...
ΥΓ.: Βγάλε ρε ψώνιο τη λεκτική επαλήθευση. Χαχα!!!
Pitsiriko, τρέμε!!! Ο Βαγγέλλλης εισέβαλε στην blogόσφαιρα και η περίοδος χάριτος που απολάμβανες, λαμβάνει τέλος...
Βαγγέλλλη μου, εγώ τις ευχές μου για την ονομαστική σου εορτή, στις έστειλα μέσω sms, αυτόν τον παραδοσιακό τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Από αυτό το βήμα, θα αδράξω την ευκαιρία να ευχηθώ τα χρόνια μου πολλά στη Νίκη(το έτερον ήμισυ του Βαγγέλλλη, για όποιον δεν το ξέρει. Δε νομίζω, Βαγγελλλάκη, να έχεις πρόβλημα να μάθει το κοινό σου ότι είσαι δεσμευμένος, τι δεσμευμένος λέω, λογοδοσμένος, ή για να γίνω πιο ακριβής, ένα βήμα πριν την εκκλησία...? Λέω μήπως, δε θέλεις να μάθουν όλοι, τώρα που γίνεσαι διάσημος, ότι ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, για να μην απογοητευθούν οι θαυμάστριες, όπως κάνουν δηλ. όλοι οι νεόκοποι stars σε αυτόν τον τόπο...)
Κλείνοντας αυτό το πρώτο μου σχόλιο (θα ακολουθήσουν κι άλλα - μέχρι το δεύτερο, πάντως, προλαβαίνεις να κατεβάσεις το blog)θέλω, Βαγγέλλλη μου, να σου ευχηθώ καλή αρχή (έχει ήδη γίνει) και καλή συνέχεια (τη θεωρώ δεδομένη). Είθε, το παρόν blog,να είναι καλοτάξιδο, καλορίζικο, καλότυχο, καλοπροαίρετο, καλοσυνάτο, καλογραμμένο, καλοντυμένο, καλόγουστο, καλοστέριωτο, καλοφάγωτο, καλοκάγαθο, καλοδεχούμενο, καλοδουλεμένο, καλόπιστο,καλοκαιρινό,καλολογικό, καλοπίχερο(τι? Α, "τυχερό, που έχει καλό χερικό, έντιμο, χρηστό, εύπορο" - κοίτα να δεις τι μαθαίνει κανείς άμα ανοίξει ένα λεξικό, έστω και για βλακώδη λόγο...)
ΥΓ1.: Χαιρετίζω με θέρμη την απόφασή σου να χρησιμοποιήσεις στη διεύθυνση το "Vaggelllis" αντί για το ξενέρωτο "Vangelis" που παραπέμπει στο Β. Παπαθανασίου ο οποίος είναι και ιδιοκτήτης νεοκλασσικού που κρύβει από το νέο Μουσείο της Ακρόπολης τη θέα προς τον Ιερό βράχο...
ΥΓ2.:Έτσι, για να πάω κόντρα στον από πάνω, σε συγχαίρω για τη λεκτική επαλήθευση!!!!
Bye Vaggelllis!!!!!Marimar.
Ε λοιπόν σήμερα έσπαγα πολλή ώρα το κεφάλι μου να βρω μια καλή ατάκα, να μην είναι τετριμμένη ή πολύ χαζή & ταυτόχρονα να αποτελέσει εφαλτήριο για κάποιο νέο άσμα, ε λοιπόν λέγω, ναι, τί έλεγα; Ναι, έλεγα ότι σήμερα κάτι πάσχιζε να κατεβάσει η κούτρα μου αλλά εδυσκολεύετο, θες λόγω τούρκικων παρεμβολών, θες γιατί ήμουν στο Αννόβερο με -2 & εθέριζε το χιόνι, δε μουρχότουνα τίποτα που λες. Οπότε εκεί που κοιτούσα με θαυμασμό την λεκάνη της τουαλέττας στην τουρκική Πρεσβεία που έχει & ένα τσουτσουνάκι που σου πετάει νερό στον πισινό άμα με το καλό ολοκληρώσεις το έργο σου, γιατί οι Τούρκοι μπορεί νάναι ό,τι είναι, αλλά τον πισινό τους τονε προσέχουνε σαν τα μάτια τους, εδεκεί εσκέφτηκα την αιτία της ιδιάζουσας οσμής που αναδίδει ο φίλος μας μπλογκερίστας κυρίως τις θερμές μέρες, κάνοντας τον σατανικό συνδυασμό με το έθιμο, να τρώμε του Ευαγγελισμού μπακαλίαρο σκορδαλιά. Οπότε εκείνη την στιγμή το βρήκα ιδαίτερα ευφυές να του γράψω ότι τελικά μάλλον σκορδαλιά είχε φάει η κατά τ'άλλα απειροσέβαστη μαμά του πριν τονε κάνει & γι αυτό μας βγήκε έτσι πικάντικο αγόρι, έτσι με μία εσάνς ξυνισμένου γιαουρτιού & πολυκαιρισμένης φανταρίστικης αρβύλας συνάμα. Τώρα βέβαια που ξαναδιαβάζω τη βλακεία μου την βρίσκω απλά βλακεία. Αλλά τόσες λέγονται & πράττονται στον κόσμο αυτό κάθε μέρα, δε βαριέσαι. Λοιπόν αυτά.
Καλά μυαλά & ευτυχισμένος ο νέος Πάσχας στον Βαγγελάκη & φυσικά χρόνια πολλά & κουράγιο στη Νικούλα, που περνάει ένα Γολγοθά ιώσεων & αλλεργιών δίπλα σε αυτό το τέρας του μουσικού στερεώματος.
Χαίρομαι που δεν έχει περιορισμό λέξεων αυτό το θεϊκό πράμα & μπορώ να επιδίδομαι δε ακατάσχετες φλυαρίες για το τίποτα.
Ο Πετράκης μουλωχτός όπως πάντα έμαθα ότι εψήφισε 4 τραγούδια αντί για 3. Αλλά τί περιμένεις..
Λευτεριά στο Γαϊτάνι.
Να ζήσει το καινούριο μου ποδήλατο.
Έλλη.
ρε βαγγελη!!χρονια πολλα!!υγεια ,προοδος και ολα τα καλα..σορρυ ποθ σε ξεχασα αν και σε ειδα προχτεσ σχολη..τωρα που μου ο αντωνης για αυτο εδω το blog σε 8υμη8ηκα.. ντανυ
Ρε Ντανιελάκο,
σιγά το πράμα, ούτε που το πρόσεξα. Να σαι καλα παντως, σ'ευχαριστώ και καλό πτυχίο σου εύχομαι, γιατί τότε που θα το πάρω εγώ θα έχουν τελειώσει τα καλά και θα μου δώσουν από τα πίσω πίσω που έχουνε ψιλοχαλάσει. Αλλά στην κατάσταση που είμεθα, πραγματικά δε με νοιάζει, ας μου το τυπώσουνε και σε κωλόχαρτο (φτάνει να είναι επαγγελματικό βέβαια..)
Δημοσίευση σχολίου